Wednesday, February 22, 2006

تو بگو چه کنم

راهم از تو دوره دوره
دل من مگه سنگ صبوره
تو بگو چه کنم
ديگه پر شده کاسه صبرم
بی تو بغضی در دل ابرم
تو بگو چه کنم
با غم فردا
تو بگو چه کنم
خسته و تنها
تو بگو چه کنم
آه

من برای بعضی اقشار همیشه احترام خاصی قائلم. یکی از این اقشار راننده های کامیون هستند که به دلیل نوع خاص شغلشون خصوصیات بسیار جالبی دارند

یکی از خصوصیات راننده های کامیون سلیقه اونها در آهنگه. در نگاه اول به نظر عجیب می رسه که چرا تو جاده چنین آهنگایی گوش می دن اما وقتی تو جاده باش و رانندگی خستت کنه و یکی از این آهنگارو بذاری درکشون می کنی

یه آهنگ حمیرا هست که خیلی رو من تاثیر می ذاره


البته کاربرد این آهنگ احتمالا برای راننده کامیون هایی بوده که تو جاده ان و عزیزشون ازشون دوره. منتها بنده هم که الان کانادا هستم عزیزم ازم دوره. خوب اینم وجه اشتراکیه بین قشر ما و این قشر

کار دل بی تو تمومه
عاشقی جز بر تو حرومه
تو اميد منی
تو پناه مني
توی بی کسی هام
تکيه گاه مني
آه

2 :پاسخ

At 2:56 AM, Blogger Daily Memoir said...

نکتهء جالبه ش اینه که قضیهء موسیقی مورد علاقه راننده ها ظاهرا یه موضوع بین المللیه! یه سوالی از استاد یونانیت بکن ببین حمیرای اونا کیه! D:

راستی با این استدلالی که در مورد وجه اشتراک کردی فکر کنم همه یه جورایی راننده باشند!

 

At 10:32 PM, Blogger Ehsan said...

آقا پریسلی خودش راننده تریلی بوده.
http://en.wikipedia.org/wiki/Category:Truck_drivers

 

Post a Comment

<< Home